ویروسها چگونه وارد بدن میشوند؟
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۶۶۱۱۱
ویروسها بهخودیخود تکثیر نمیشوند. آنها برای بقا و ادامه حیات، بدن فرد را آلوده میکنند تا بتوانند نسخههای بیشتری از خود بسازند. بنابراین، چرخه زندگی ویروس را میتوان به این صورت توصیف کرد: ورود به داخل سلول، تولید ویروس بیشتر، خارج شدن و تکرار این روند.
به گزارش ایسنا، ورود به داخل یک سلول یا ورود ویروسی، بخشی از چرخهای است که در تولید واکسن از آن استفاده میشود، زیرا واکسنها این ورود ویروسی را هدف قرار میدهند و همچنین مانع جهش سلولها به گونههای جدید میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ویروسها برای ورود به بدن از راههای گوناگون عمل میکنند. بهعنوان مثال از راه هوا، نشستن روی غذا یا تماس با غشای مخاطی و همچنین از راه تزریق به بدن راه پیدا میکنند.
ویروسها معمولا ابتدا سلولهای میزبان را در نزدیکی محل ورود- سلولهای پوشاننده مجرای تنفسی برای ویروسهای معلق در هوا- آلوده میکنند. سپس یا در آنجا میمانند یا اینکه در سراسر بدن میزبان پخش میشوند.
ویروسها قندها یا پروتئینهای خاص را روی سلول میزبان پیدا میکنند و به آنها میچسبند. هر ویروس فقط با یک ضربه وارد ژنوم سلول میشود و اگر سیستم ورود آن به سلول درست کار نکند، با خطر غیرفعال شدن روبهرو خواهد شد.
پس از اینکه ویروس به سلول میزبان متصل شد، مولکولهای خاص- روی سطح سلول یا درون سیستم بازیافت سلول- پروتئینهای پوششی ویروسی را برای ورود فعال میکنند. برای مثال، میتوان به کووید-۱۹ اشاره کرد که به علت جهش سارس-کوو-۲ به وجود آمد. در این بیماری نیز پروتئینها فقط با تغییر غشای سلولی به ژنوم ویروس اجازه عبور میدهند.
البته ویروسهای گوناگون برای این کار از ترفندهای متفاوتی استفاده میکنند. پروتئینهای ویژه ویروسی به ادغام غشای ویروس و سلول کمک و هسته ویروسی را داخل سلول رها میکنند. در این مرحله که ژنوم ویروسی داخل سلول شده است، تکثیر ویروس آغاز میشود.
برخی ویروسها از سلول میزبان فقط به مثابه ماشین تکثیر استفاده میکنند در حالی که برخی دیگر از سلولها ماشینهای تکثیر خودشان را حمل میکنند و از بعضی بخشهای سلول میزبان بهره میگیرند.
دفاع بدن در برابر ویروسهابنابر اعلام ایندیپندنت، بدن افراد یک سیستم دفاعی چندلایه در برابر ویروسها دارد. اما بهطور کلی، تصور بر این است که دستگاه ایمنی بدن که واکنش پادتن نامیده میشود در وهله اول از ایجاد عفونت جلوگیری میکند.
پادتنها بخشی از ویروس را که به سلولها متصل میشود هدف قرار میدهند. این مورد نه تنها درباره واکسن کووید-۱۹ صدق میکند، بلکه بسیاری از مصونیتها در برابر آنفلوآنزا- چه از راه واکسن و چه در دستگاه ایمنی طبیعی بدن- را نیز شامل میشود.
این حال، برخی از پادتنها بهجای جلوگیری از اتصال ویروس، روی دستگاه و فرایند ورودی ویروس اثر میگذارند. در واقع، پادتنها از عملکرد کامل ویروسها جلوگیری میکنند.
ویروسها بهسختی میتوانند از دست چنین پادتنهایی بگریزند، اما تولید چنین پادتنهایی از راه واکسن زدن دشوار است. به همین دلیل، توسعه پادتنهایی که ورود سلول را مهار کنند هدف اصلی تلاشها در تولید نسل بعدی واکسنها است.
گونههای ویروس و همهگیریهایکی از موضوعهای مهم این است که دریابیم چه وقت ویروس گونههای دیگر جانوران برای انسان خطرساز است. این امر بسیار مهم است، زیرا ویروسها ابتدا، پیش از آنکه در انسان شناسایی شوند در جانورانی مانند خفاش و خوک یا برخی پرندگان ظاهر میشوند، اما معمولا مشخص نیست کدام ویروس و به چه شکل در انسان همهگیری ایجاد میکند.
به نظر کارشناسان، ویروسها بهگونهای تغییر میکنند که راحتتر بتوانند به سلولهای انسانی متصل شوند، مانند ویروسهای آنفلوآنزا که به سلولهای بینی و گلو متصل میشوند. با این حال، ویروسهای کرونا مانند سارس-کوو-۲، این ایده را زیر سوال میبرند، زیرا برخی ویروسهای کرونا به سلولهای انسانی متصل میشوند، اما تنها تعداد کمی از آنها میتوانند بهراحتی میان افراد انتقال یابند.
بنابراین، لازم است که محققان در این حوزه پژوهشهای بیشتری کنند، زیرا واقعیت تلخ درباره همهگیری این است که میدانیم این بیماری مانند زلزله و بلاهای طبیعی دیگر رخ میدهد، اما نمیتوانیم زمان و مکان وقوع آن را پیش بینی کنیم.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: ویروس بدن سلول میزبان ویروس ها پروتئین ها سلول ها پادتن ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۶۶۱۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عوامل ابتلای افراد به بیماری لوپوس
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیماری لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که با بثورات پوستی یا آسیب به اندامهای اصلی بدن مانند مغز، کلیه و کبد خود را نشان میدهد. هنگامی که فرد مبتلا به لوپوس یا هر اختلال خود ایمنی دیگری میشود، سیستم ایمنی به اشتباه به سلولهای سالم حمله میکند.
بیشتر بخوانید: علت درد در نقاط مختلف بدن علت ابتلا به لوپوس چیست؟براساس گزارش هلث، علت دقیق لوپوس تا حد زیادی ناشناخته است اما تحقیقات نشان داده است که ترکیبی از عوامل هورمونی، ژنتیکی، محیطی و ایمونولوژیک میتواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
آیا لوپوس ارثی است؟لوپوس مانند بسیاری از اختلالات خودایمنی دیگر در خانوادهها دیده میشود اما داشتن سابقه خانوادگی لوپوس تضمینی برای ابتلا به این بیماری نیست زیرا ممکن است افراد جهشهای ژنتیکی را به ارث ببرند که خطر ابتلا به لوپوس را در آنها افزایش یا کاهش میدهد.
چه کسانی به لوپوس مبتلا میشوند؟عوامل خطر زیر ممکن است احتمال ابتلا به لوپوس را افزایش دهند:
سن: لوپوس در زنان ۱۵ تا ۴۴ ساله شایع است.
قومیت: زنان سیاهپوست در مقایسه با زنان سفیدپوست بیشتر در معرض ابتلا به لوپوس هستند.
جغرافیا: لوپوس به طور فزایندهای در کشورهای صنعتی غربی رایج شده است. لوپوس همچنین در زنان اسپانیایی تبار، آسیایی، بومی آمریکا و آلاسکا شایعتر است.
جنسیت: لوپوس در زنان بیشتر از مردان است.
راههای انتقال ویروس "آبله مرغان"/ مدت زمان سرایت بیماری
عوامل خطر ابتلا به لوپوس چیست؟محققان علت اصلی بیماری لوپوس را نمیدانند، اما برخی از عوامل خطر را شناسایی کردهاند. هورمونها، ژنها، محیط و عملکرد سیستم ایمنی همگی میتوانند بر خطر ابتلا به لوپوس تأثیر بگذارند.
هورمونها
لوپوس در زنان تقریبا ۱۰ برابر بیشتر از مردان است. میزان وجود هر یک از هورمونهای دهیدرواپی آندروسترون (DHEA)، استروژن، استرادیول، پرولاکتین، پروژسترون، پرولاکتین و تستوسترون میتواند در ابتلا مؤثر باشد.
عوامل ایمنولوژیکی
لوپوس یک اختلال خود ایمنی است، بنابراین اکثر افراد مبتلا به آن تغییراتی در نحوه عملکرد سیستم ایمنی خود دارند. سلولها زمانی که آسیب ببینند یا دیگر در سیستم ایمنی مورد نیاز نباشند دچار «آپوپتوز» میشوند. آپوپتوز فرآیندی است که باعث خود تخریبی یا مرگ سلولها میشود. این سلولها معمولاً زمانی از بین میروند که دیگر مورد استفاده قرار نگیرند. تحقیقات نشان داده است که سلولهای مرده در بدن مبتلایان به لوپوس باقی میمانند. این سلولها مواد یا سمومی را آزاد میکنند که میتوانند باعث التهاب در سیستم ایمنی بدن شوند. سیستم ایمنی شروع به حمله به بافتهای سالم در اندامهای مختلف بدن میکند و در نهایت علائم فیزیکی لوپوس نمایان میشود.
عوامل محیطیتحقیقات نشان داده است که برخی عوامل محیطی میتوانند بر خطر ابتلا به لوپوس تأثیر بگذارند. این عوامل عبارتند از:
حساسیت به برخی داروها مانند آنتیبیوتیکها
قرار گرفتن در معرض گرد و غبار سیلیس که معمولاً در پودرهای شوینده، خاک، مواد سفالی و سیمان استفاده میشود.
ابتلا به برخی عفونتها مانند ویروس اپشتین بار (EBV) که میتواند باعث التهاب در سیستم ایمنی بدن شود.
سیگار کشیدن
قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV).
منبع: تسنیم
انتهای پیام/
کد خبر: 1229880 برچسبها دانستنی ها